Nowojorskie metro jest w opłakanym stanie, a próby odmłodzenia go kończą się klapą. Pasażerowie klną, ale jadą. Z dzielnicy do dzielnicy nawet tak długo jak z Warszawy do Krakowa. Nowojorczycy zawsze narzekali na metro, ale ostatnio robią to coraz głośniej i bardziej niecenzuralnie. Według badań przeprowadzonych przez urząd audytora miejskiego, w ciągu ostatnich trzech miesięcy wskutek przestojów i awarii 74 proc. pasażerów spóźniło się do pracy, 18 proc. dostało nagany, 13 proc. straciło zarobki, a 2 proc. – posadę. Nieśmiertelną ikoną subwayu jest Marilyn Monroe w sukience uniesionej podmuchem z szybu wentylacyjnego linii 6 przy rogu Lexington i 52 Wschodniej. Ekshibicjonistyczny popis na planie „Słomianego wdowca” (1955) wywindował aktorkę do hollywoodzkiego panteonu, jednak powtarzać go nie warto. Nie tylko dlatego, że przelał on czarę goryczy drugiego małżonka gwiazdy, Joego DiMaggio; doszło do awantury połączonej z rękoczynami i tydzień później gwiazda wystąpiła o rozwód.

Nie byłoby Świąt Bożego Narodzenia w Nowym Jorku bez tego ogromnego zielonego symbolu sezonu. W tym roku drzewo będzie można oglądać 7 stycznia 2018 roku. Będzie oświetlone codziennie od 5:30 rano do północy, przez cały dzień (24 godziny) w Boże Narodzenie. Nowy Jork, czyli centrum jednej z najludniejszych aglomeracji USA składa się z pięciu dużych dzielnic: Manhattanu, Bronxu, Staten Island, Brooklynu oraz Queens. Komunikacja miejska w Nowym Jorku jest jednym z najwygodniejszych i najszybszych sposobów na poruszanie się po mieście. Jak więc najłatwiej i najskuteczniej przemieszczać się pomiędzy największymi okręgami w Nowym Jorku? Firma Metropolitan Transportation Authority (MTA), która zarządza transportem publicznym miasta, oferuje przewozy wysoko rozwiniętą siecią metra oraz autobusami i promami. Na co zatem zwrócić uwagę, korzystając z transportu publicznego w Nowym Jorku? Jakie są ceny i rodzaje biletów?Planujesz zarezerwować nocleg przez Zarezerwuj przez ten to nic nie kosztuje, a ja pozyskam środki na następne artykuły. Z góry Ci dziękuję!Korzystanie z komunikacji miejskiej w Nowym JorkuNowojorskie metroAutobusy w Nowym JorkuPromy MetroCard i ceny biletówDostępne są dwa rodzaje karty MetroCard:Korzystanie z komunikacji miejskiej w Nowym JorkuTransport publiczny zapewnia wiele możliwości podróżowania. Bezdyskusyjnie najczęściej wybieraną formą jest nowojorskie metro. Oprócz niego popularnością cieszą się także miejskie autobusy. Do miejsca docelowego można dotrzeć, korzystając z nawigacji map Google, która wskazuje najszybszą trasę i formę transportu. Warto mieć także zainstalowane inne aplikacje, New York Subway Official MTA map of NYC, New York Subway, MyTransit NYC, dzięki którym możliwe jest zaplanowanie trasy przejazdu, uwzględniającej wszystkie przesiadki. Nowojorskie metroNowojorskie metro jest jednym z najstarszych oraz najbardziej uczęszczanych systemów transportu na świecie. Zostało otwarte w 1904 roku. Do dziś powstało 27 linii z największą liczbą stacji na świecie (linie oznaczane są numerami 1-7 oraz literami A-Z). Nowojorskie metro jest czwartą po szanghajskiej, londyńskiej i pekińskiej najdłuższą linią metra na świecie. Podziemna kolej miejska dostępna jest dla pasażerów całodobowo. Stanowi najszybszy dostępny w Nowym Jorku środek transportu publicznego, dlatego też bywa zatłoczona w godzinach szczytu. Należy pamiętać o tym, że często w weekendy na stacjach odbywają się remonty. Konieczne jest zatem sprawdzanie aktualnych komunikatów na tablicach ogłoszeń. Niektóre z linii kursują w trybie ekspresowym i często pomijają mniejsze stacje. Na stacjach nowojorskiego metra dostępne jest darmowe WiFi, dzięki któremu możliwe jest sprawdzenie mapy i trasy w telefonie. Autobusy w Nowym JorkuAutobusy są wolniejszym środkiem transportu niż metro. Stanowią jednak doskonałe uzupełnienie komunikacji w danym okręgu miasta. Każdy z obszarów ma bowiem swoje linie, których oznaczenia obejmują jej numer oraz pierwszą literę okręgu (np. B – Brooklyn). Wiele autobusów kursuje w trybie ekspresowym, łącząc poszczególne dzielnice miasta np. Manhattan i Brooklyn. W autobusie można kupić bilet, jednak należy pamiętać, aby mieć przygotowaną dokładnie odliczoną kwotę w gotówce. Autobusy każdej linii zatrzymują się na żądanie. Stojąc na przystanku, należy poinformować kierowcę o chęci zatrzymania autobusu lub nacisnąć przycisk STOP, będąc w środku pojazdu. Kobieta czekająca na przystanku autobusowym w Nowym Jorku, czas wracać do domu, licencja: shutterstock/By Jantira NamwongPromy Promy są dużym ułatwieniem dla chcących łatwo i szybko przedostać się z jednej dzielnicy Nowego Jorku do drugiej. Często wykorzystywane są również, jako forma rozrywki celem podziwiania pięknej panoramy Manhattanu. Ta forma transportu pozwala zaoszczędzić wiele czasu na przejazdach między dzielnicami miasta. Usługami rejsów promowych w Nowym Jorku zajmuje się 6 firm. Jedną z nich jest NYC Ferry, która łączy nowojorskie dzielnice, takie jak Manhattan, Brooklyn, Queens i Bronx. Dzięki temu zapewnia połączenia transportowe dla obszarów obecnie niedostatecznie obsługiwanych przez transport publiczny. Pozwala docierać mieszkańcom oraz turystom do wielu miejsc pracy, szkół i uczelni wyższych oraz zabytków, centrów handlowych i technicznych. Staten Island Ferry to prom pasażerski obsługiwany przez Departament Transportu Nowego Jorku, licencja: shutterstock/By Drop of LightMetroCard i ceny biletówOpłaty za przejazd zarówno autobusem, jak i metrem wyglądają tak samo. Pojedynczy kurs (Single Ride) kosztuje 3 UDS. Bilety są sprzedawane tylko w automatach, dostępnych na każdej stacji i przystanku. W ramach przejazdu możliwe są dowolne zmiany między liniami metra (maksymalnie przez 1,5 godziny). W przypadku biletu jednorazowego nie można przesiadać się jednak z metra do autobusu. Jeśli po wyjściu z metra zmienimy środek transportu, należy kupić nowy bilet w automacie lub u kierowcy. W systemie metra działa ponad 468 stacji, licencja: shutterstock/By pisaphotographyWygodnym rozwiązaniem jest zakup magnetycznej nowojorskiej karty komunikacji miejskiej MetroCard. Jej koszt to 1 USD. Jest dostępna w automatach na stacjach metra i w sklepach. Można doładować ją gotówką lub kartą kredytową. Dzięki niej możliwe jest wielokrotne kasowanie biletu i poruszanie się metrem, autobusami oraz korzystanie z kolejki liniowej Roosvelt Island Tramway. Karta pozwala zaoszczędzić na przejazdach. W przypadku jej używania nie obowiązują ograniczenia czasowe. Osoby niepełnosprawne i pow. 65 roku życia mogą korzystać z 50% ulgi. Dostępne są dwa rodzaje karty MetroCard:* Pay-Per-Ride MetroCard – może być doładowana do 80$. Przy użyciu karty za pojedynczy przejazd pobierane jest 2,75$. Może z niej korzystać kilka osób. Doładowanie karty na kwotę powyżej 5,5$ uprawnia do otrzymania 11% zniżki. * Unlimited MetroCard – to karta okresowa przeznaczona dla jednej osoby. Doładowanie na 7 dni kosztuje 33$. Karta 30-dniowa to koszt 127$. MetroCard nie obowiązuje na kursy autobusami ekspresowymi oraz promami. Za bilet przejazdu autobusem ekspresowym należy zapłacić 6,75$. Jednorazowy kurs promem to koszt 2,75$. Bilet obowiązuje przez 90 minut i można kupić go w automatach na promach oraz w mobilnej aplikacji. Dostępne są także bilety 30-dniowe.

#nowyjork #nowyjorkpopolsku #subway #metroSubway, MetroCard - Transport Publiczny w Nowym Jorku #1Przydatne informacje na temat nowojorskiego metra dla entuz

El Metro to najlepszy sposób poruszania się NY. Nie ma schludnego wyglądu, ale jest bardzo wydajny. Niebezpieczny obraz metra należy już do przeszłości i prawie zawsze jest on całkowicie bezpieczny. Jest to po prostu kwestia zdrowego rozsądku i nie podróżowania samotnie lub podróżowania pustymi to największy miejski system transportu publicznego w Stany Zjednoczonesi jeden z największych na świecie, z 416 a 475 przystankami. Ma 24 wiersze; jednak, trasy zmieniają się często ze względu na nowe połączenia lub zmiany w strukturze usług. Dlatego najważniejszą rzeczą jest wiedzieć, dokąd się wybierasz, a nie ruta co pijesz; nie kierujcie się kolorami líneas Co jeszcze powinieneś wziąć pod uwagę to:Lexington Avenue Lines (4, 5 i 6): Są bardzo przydatne do odwiedzania muzeów takich jak Met, Guggenheim i innych po wschodniej stronie siódmej alei (1, 2 i 3): Bardzo przydatne, aby udać się na Broadway, Tribeca i stacje promowe na Staten Island lub Statuę linia alei (A, C i E): Dzięki nim możesz dostać się do Muzeum Historii Naturalnej, po zachodniej stronie Central Parku i lotniska linia alei (B, D, F i M): Zalety przejścia do MOMA, Rockefeller Center, katedry św. Patryka i Coney Broadway (N, Q, R): Możesz dostać się nie tylko do Broadwat, ale także Times Square, SOHO, Chinatown i Empire State Metro opłata jeden taryfa płaskie 2,25 USD, niezależnie od przebytej odległości. W tym celu musisz kupić Metrokarta. Ten ma opcje 7, 14 i 30 dni bez ograniczeń za odpowiednio 27 USD, 51 USD i 89 USD. Wszystko zatrzymuje się mają dystrybutor lub okna linii metra działa 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, ale jest kilka líneas Nie pracują w weekendy i wieczorami. Aby uzyskać informacje na temat harmonogramy każdej linii, a zmiany w serwisie sprawdź na stronie internetowej Metro: RafaelZaktualizowano 06 Ten artykuł został udostępniony 48 razy. Spędziliśmy wiele godzin na zbieraniu tych informacji. Jeśli Ci się podobało, udostępnij, proszę:

W 2015 roku metro w Nowym Jorku miało najwięcej stacji (469) i linii (27). Najwięcej pasażerów rocznie przewiozło metro w Tokio – ponad trzy miliardy. Największą łączną długość linii ma metro w Szanghaju: 673 km. Stacją leżącą najniżej na świecie pod powierzchnią gruntu jest znajdująca się na głębokości 105 metrów Czy metro w Nowym Jorku to najlepszy sposób poruszania się po mieście? Metro jest najtańszym i często najszybszym sposobem poruszania się po Nowym Jorku, pod warunkiem, że wiesz, co robisz. Zwykle jest szybsze niż przejazd taksówką albo samochodem (metro nie stoi na światłach, unikamy korku). Jest to szczególnie wygodny sposób transportu jeśli wybierasz się z jednej części miasta do drugiej. Na przykład z Dolnego Manhattanu do Central Parku, z Brooklynu do Muzeum MET. Przy krótszych dystansach często lepiej się przejść (wyjdzie zdrowiej;)) Do której godziny działa metro w Nowym Jorku? Metro w Nowym Jorku działa 24 godziny, 7 dni w tygodniu. Pociągi w nocy kursują mniej regularnie niż w dzień, ale nowojorskie metro nie jest wyłączane – nigdy – poza bardzo rzadkimi wyjątkami śnieżyc. Jeżeli dana linia jest w naprawie/remoncie to będzie możliwość dojechania inną bądź będą podstawione specjalne autobusy (shuttle bus). Czy metro w Nowym Jorku jest bezpieczne? Krótka odpowiedź brzmi: tak. Metro, parki i ogólnie całe miasto jest bezpieczniejsze niż kiedykolwiek było. Liczba przestępstw w Nowym Jorku jest na rekordowo niskim poziomie. Na wielu stacjach metra są kamery. Bardzo dużo osób korzysta z metra, nawet w nocy. Z uwagi na liczbę kamer w Nowym Jorku w metrze nawet nie spotyka się kieszonkowców. Co oczywiście nie oznacza, że nie może się to zdarzyć. Z uwagi na liczbę pytań o metro i bezpieczeństwo powstała kiedyś nawet notka tylko na ten temat: Czy nowojorskie metro jest bezpieczne? Oczywiście należy zachować rozsądek i ostrożność. Jak w każdym dużym mieście. Platformy metra i wagony są często zatłoczone, zwłaszcza podczas godzin szczytu. Nie stój blisko krawędzi peronu, nie wkładaj telefonu ani portfela do tylnej kieszeni albo plecaka. Staraj się nie wpatrywać w nikogo – chociaż czasami często się powstrzymać, wiem. Jeżeli w danym wagonie będzie jakiś uciążliwy pasażer na następnej stacji przejdź do kolejnego wagonu. Aby przekonać Was, że Nowy Jork jest naprawdę bezpieczny mam kilka statystyk. Biorąc pod uwagę duże miasta. Które uważacie za bezpieczne? Londyn? Oba miasta są podobnej wielkość (biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców) i mają podobną liczbę przestępstw. Liczba zabójstw w Londynie vs Nowy Jork Biorąc pod uwagę duże miasta w Stanach – Nowy Jork jest najbezpieczniejszy. Ja korzystam z metra zawsze i o każdej porze dnia i nocy. Naprawdę jest bezpiecznie ale tak jak wszędzie należy się kierować zdrowym rozsądkiem. Jeżeli platforma metra jest pusta w nocy – zaczekaj obok agenta stacji, na środku platformy. Nie podchodź do końca. Wydaje Cie się że coś jest nie tak, nie czujesz się bezpieczna/y? Wyjdź ze stacji metra i złap taksówkę. Wejdź do wagonów gdzie są ludzie. Pamiętaj jeżeli wagon metra jest pusty to bardzo często nie bez przyczyny. Na każdej stacji metra jest internet, działa sieć telefoniczna. Powtarzając się trochę – metro w Nowym Jorku jest bezpieczne, ale tak jak w każdej dużej metropolii należy zachować zdrowy rozsądek. Czy mogę korzystać z metra w Nowym Jorku podróżując z dziećmi? Tak, jak najbardziej. Dzieci w różnym wieku korzystają z metra. Dzieci mniejsze niż 110 cm mogą korzystać za darmo, pozostałe płacą za bilety pełną opłatę. Jedynym utrudnieniem mogą być wózki. Niestety nie wszystkie wejścia do metra mają windy. Często są tylko schody i są dość strome. Codziennie widzę mamy z wózkami i jestem pełna podziwu. Jest to trudne ale nie jest to niemożliwe. Oczywiście wsiadając do wagonu metra najlepiej trzymać dziecko za rękę. Drzwi do wagonów są automatyczne i zamykają się bez względy na to czy ktoś stoi w drzwiach czy nie. Czy metro w Nowym Jorku dobrze działa? Nowojorczycy bardzo często narzekają na metro. Ale musimy pamiętać, że jest to całodobowy system, który przewozi do 6 milionów pasażerów dziennie, z których większość wsiada i wsiada na małej wyspie jaką jest Manhattan. Trzeba pamiętać, że mamy ponad 470 stacji i 27 linii metra. Przejazd kosztuje tylko $2,75 (bez względu na odległość) – co jest relatywnie niską ceną porównując inne metropolie. Kiedy są godziny szczytu? W godzinach szczytu jazda metrem nie należy do najwygodniejszych 🙂 Godziny szczytu zaczynają się od 8:00 do 10:00 rano, od 17:00 do 19:00 wieczorem. Znowu musimy pamiętać że te 6 milionów pasażerów musi dojechać do pracy, w tym czasie wagony metra są zatłoczone. Zdarza się, że trudno jest się wcisnąć. Czy nawigacja w metrze w Nowym Jorku jest łatwa? Nie jest to najprostsze metro na świecie, nie jest też bardzo skomplikowane. Musisz koniecznie pobrać mapę metra na swój telefon. Mapa jest czymś, bez czego nie można się obejść w metrze w Nowym Jorku. Możesz ściągnąć aplikację na telefon (jest wiele bezpłatnych, wpisz “NYC subway”) albo pobrać plik PDF w wysokiej rozdzielczości, zobacz mapę na stronie MTA Na stacjach metra rozdawane są papierowe mapy, ale są duże i niezbyt poręczne. Mapa w telefonie to najlepsze rozwiązanie. Czy mogę za bilet zapłacić kartą kredytową? Wszystkie automaty na stacjach metra przyjmują karty kredytowe, niektóre przyjmują gotówkę. Automaty wydają do 10 dolarów reszty – w monetach. Płacąc gotówką możesz też kupić kartę w w okienku, u agenta metra. W takiej budce dostaniesz też papierową mapę metra. Uwaga agenci w budkach nie przyjmują kart kredytowych – tam można płacić tylko gotówką. Wejdź do dowolnej stacji metra i znajdź automat, który wygląda mniej więcej tak: Uwaga: płacąc w automatach kartą trzeba podać kod pocztowy (zip code) a nie pin do karty. Jeżeli płacisz kartą kredytową to pamiętaj, że europejskie karty działają inaczej niż amerykańskie. Płacąc amerykańską kartą kredytową musisz podać kod pocztowy (zip code). Płacą europejską kartą wystarczy podać pięć zer i wcisnąć #. Jaką kartę kupić? Jeśli zamierzasz jechać metrem tylko raz – w jedną stronę – możesz udać się do dowolnego automatu i kupić kartę jednorazową za 3 USD. Po użyciu (przesunięciu przez bramkę), możesz wyrzucić bilet, to jest karta masz zamiar skorzystać z metra co najmniej kilka razy, kup “Regular” zamierzasz korzystać z metra kilka razy dziennie i masz zamiar jeżdzić przynajmniej 11 razy kup 7-dniową kartę MetroCard “Unilimited”. Ta karta umożliwia korzystanie z metra tyle razy, ile chcesz, bez ponoszenia dodatkowych opłat. Koszt tej tygodniowej karty wynosi tylko 32 USD (plus 1 USD za nową kartę). Dokłądny opis cen kart na metro znajdziesz tu: Nowojorskie metro. Czy mam kupić zwykłą kartę czy nielimitowaną jeżeli podróżuję z rodziną / przyjaciółmi? “Zwykłą” kartę możesz przesuwać do 4 razy w danym momencie(może być użyta przez 4 osoby), a karta “nielimitowana” może być użyta tylko przez jedną osobą. Aby uniknąć sytuacji, że kilka osób używa kartę “unlimited” miasto wprowadziło ograniczenia i ta karta po użyciu (to jest po przejściu przez bramki) blokuje się na 18 minut. Więc jeśli podróżujesz jako para, grupa przyjaciół lub czteroosobowa rodzina, masz zamiar skorzystać z metra tylko kilka razy to lepiej kupić 1 zwykłą kartę MetroCard i przekazywać ją sobie nawzajem (tak, to jest całkowicie legalne). W przeciwnym razie musiałbyś kupić “unlimited kard” dla każdej osoby. Czy używam kartę wychodząc z metra? Nie, w metrze w Nowym Jorku używamy karty tylko aby wejść do metra. po przesunięciu karty możesz ją schować. W Nowym Jorku są stałe opłaty za przejazd bez względu ile stacji jedziesz. Nie mamy “stref” tak jak w metrze w Londynie. Co jeszcze muszę wiedzieć o metrze w Nowym Jorku? Nowojorskie metro to tez przepiękna, podziemna galeria sztuki. W podziemnych w tunelach i na stacjach umieszczono ponad trzysta dzieł sztuki! Przeczytaj więcej w tej notce: Podziemna galeria sztuki Jeżeli macie jakieś pytanie o metro w Nowym Jorku dodajcie je poniżej. Odpowiem na wszystkie. Miłego dnia! xo

No to zaczynamy się powoli szykować do “odmrażania” gospodarki Nowego Jorku! W końcu! Przed chwilą gubernator Andrew Cuomo podał informacje, że przewiduje że 8 czerwca rozpocznie się stopniowe wznowienie działalności gospodarczej i rozluźnienie restrykcji.

Ten znany teatr operowy powstał właściwie z przekory i urażonych ambicji kilku bogatych nowojorskich rodzin. Panowie: Astor, Vanderbild, Morgan i Withney oraz ich piękne żony poczuli się mocno zawiedzeni, wręcz obrażeni przez nowojorską Academy of Music. Uznali oni, że przydzielone im przez zarząd teatru miejsca w żaden sposób nie odpowiadają ich pozycji majątkowej, społecznej i towarzyskiej. Po krótkiej naradzie całe towarzystwo postanowiło wybudować własny teatr, w którym będą dysponowali odpowiednimi do ich pozycji lożami. Portal sceny „starej Metropolitan” otwartej w 1883 roku Taki właśnie rodowód ma nowojorska MET. Jej otwarcie odbyło się 22 października 1883 roku premierą Fausta Gounoda. Sezon otwierał Henry Abbey, pierwszy dyrektor MET. Okazały gmach teatru wybudowany między 39 a 40 ulicą na Brodwayu, z piękną, utrzymaną w tonacji czerwono – błękitno – złotej, widownią na 3050 miejsc zwaną „diamentową podkową”, był przez 83 lata świadkiem wielu niezwykłych wydarzeń operowych i towarzyskich. Tutaj odbyła się prapremiera Dziewczyny z zachodu i tryptyku(Il Tabarro, Suor Angelica, Gianni Schicchi) Pucciniego. Na tej scenie 4 marca 1960 r. umiera, podczas występu (nomen omen!) w Mocy przeznaczenia Verdiego, Leonard Waren, znany amerykański baryton, który zasłabł po rozpoczęciu słynnej arii zemsty Urna fatale del mio destino w III akcie. Metropolitan przez 17 sezonów była domem sławnego tenora Enrico Caruso, który również tutaj zakończył karierę. Dla tego teatru Eleonora Ryan sprzedała za 65 tysięcy dolarów jeden ze swoich obrazów Rembrandta. Wszystko po to by Rudolf Bing mógł na inaugurację swojej dyrekcji w 1950 roku wystawić Don Carlosa Verdiego, który utrzymał się w repertuarze przez ponad dwadzieścia lat i był grany ponad 190 razy. W czasie dwudziestodwuletniej dyrekcji Binga, Metropolitan stała się jednym z najnowocześniejszych pod względem poziomu przygotowywanych inscenizacji i sposobu zarządzania teatrem na świecie. Warto pamiętać, że inscenizacje tutaj realizowane oszałamiają bogactwem i wyjątkowym rozmachem oraz obsadą, o jakiej inne teatry mogą tylko pomarzyć. Rudolf Bing był też tym, który połączył historię starej MET z jej nową siedzibą w nowoczesnym Lincoln Center, gdzie mają także swoje siedziby Nowojorscy Filharmonicy, New York City Opera, New York City Ballet oraz Juilliard School of Music. Adam Didur pierwszy w MET Borys Godunow 1913 16 kwietnia 1966 roku ostatni raz podniesiono kurtynę w startym gmachu MET. Wielkim koncertem artyści, którzy tutaj przez lata występowali i publiczność żegnali się z ukochanym teatrem. Jednym z punktów programu pożegnalnego wieczoru była scena z Fausta, którym przed 83 laty inaugurowano działalność teatru. Następnego dnia po tym koncercie rozpoczęto wyburzanie starego gmachu, a Metropolitan Opera House przeniosła swoją legendę do nowoczesnego Centrum Lincolna z widownią na 3800 miejsc. Inauguracja odbyła się 16 września 1966 roku prapremierą specjalnie na tą okazję skomponowanej przez Samuela Barbera opery Antoniusz i Kleopatra, w reżyserii i dekoracjach Franco Zeffirellego, pod dyrekcją Thomasa Schippersa z Leontyną Price i Justino Diaz w głównych partiach. W cyklu inaugurującym działalność nowej siedziby MET znalazły się również: dwie opery Ryszarda Straussa: Kobieta bez cienia z Leonie Rysaneki Elektra z Birgit Nilsson oraz Lohengrin Ryszarda Wagnera. Metropolitan Opera House w Nowym Jorku jest bez wątpienia jednym z czterech najlepszych teatrów operowych na świecie. Jego historię tworzyli – i nadal tworzą – najwięksi śpiewacy, dyrygenci, reżyserzy i scenografowie. Oklaskiwano na tej scenie: Marię Callas, Renatę Tebaldi, Tito Gobbiego, Franco Corellego Birgit Nilsson, Mirellę Freni, Annę Moffo, Placido Domingo, Luciano Pavarottiego oraz Franco Zeffirellego, wyreżyserowana przez niego inscenizacja Cyganerii utrzymała się w repertuarze kilkadziesiąt lat. W tym wcale niemałe grono polskich artystów, których podziwiano w ponad pięciu tysiącach przedstawień. Pierwszą Polką, która tutaj wystąpiła była Marcelina Sembrich–Kochańska, przez wiele lat jej portret zdobił główne foyer teatru. Manru Ignacego Jana Paderewskiego jest pierwszą – jak dotąd jedyną – polską operą jaką wystawiono na tej scenie. Rekordzistą, jeżeli chodzi o występy jest nasz znakomity bas Adam Didur, który zaśpiewał 57 partii w 934 przedstawieniach i koncertach w gmachu MET i jej tournée po amerykańskich miastach. Polskim reżyserem, który tutaj pracował jest Mariusz Treliński, wyreżyserował najpierw Jolantę Czajkowskiego oraz Zamek Sinobrodego Beli Bartoka (2015). Rok później Tristana i Izoldę Wagnera na otwarcie sezonu 2016/2017. Wcześniej, w latach 1917 –1920, przedstawienia w MET reżyserował Ryszard Ordyński. Don Carlos inaugurujący dyrekcję Rudolfa Binga, MET 1950 Od samego początku legendę MET budowali wszyscy najwięksi artyści, w tym wielu z Polski. Pierwszą była znana i ceniona w Europie Marcelina Sembrich–Kochańka (Marcella Sembrich). W Nowym Jorku debiutowała 24 października 1883r, partią tytułową w Łucji z Lammermoor Donizettiego. Enrica śpiewał Giuseppe Kaschmann, Edgara – Italo Campannini. Było to historycznie drugie przedstawienie w tym teatrze. „Żadnej dotąd śpiewaczce nie udało się łatwiej zdobyć uznania publiczności Nowego Jorku niż Madame Sembrich. Zdawało się, że już od pierwszej nuty zdobyła sobie uznanie słuchaczy i zanim jeszcze kurtyna opadła po pierwszym akcie triumf nowej primadonny był zupełny. Brzmienie głosu naszej nowej ulubienicy jest szczególnie czyste i pełne; wspaniale, jakby zupełnie bez trudu, osiąga ona najwyższe tony swej partii…” napisał po tym debiucie W. J. Henderson, ceniony krytyk jednej z nowojorskich gazet. Pierwszym polskim śpiewakiem jaki stanął na tej scenie był baryton Juan Luria, który debiutował 3 grudnia 1880 roku, jako Hrabia de Nevers w Hugonotach. Był solistą przez dwa sezony i zaśpiewał jeszcze Albericha w Zygfydzie, Günthera w Zmierzchu bogów oraz Kurwenala w Tristanie i Izoldzie Wagnera. Dwa lata po nim, 28 listopada 1888 roku, rozpoczęła występy Felicja Kaszowska (Felicie Kaschowska znana również jako Grützhändler-Krotowska), znakomity sopran dramatyczny. Uczennica Wilhelma Troschla w Warszawie i J. Gänsbachera w Wiedniu. Doskonaliła też swój wokalny kunszt w Paryżu u Jana Reszke i Lampertiego w Mediolanie. Debiutowała 18 maja 1887 roku na scenie Opery Warszawskiej, jako Alicja w Robercie Diable. W Metropolitan śpiewała, z przerwami cztery sezony. Jej domeną były partie wagnerowskie: Elza, Ewa, Senta, Gudruna, ale śpiewała też z powodzeniem Urbana w Hugonotach Meyerbeera, Adalgizę w Normie Belliniego, oraz tytułową Aidę i Leonorę w Trubadurze Verdiego. W sumie zaśpiewała 129 przedstawień. 14 grudnia 1891debiutują w MET znani i wyjątkowo cenieni na europejskich scenach bracia Jan i Edward Reszke, o przyjazd których pracowicie zabiegano ponad rok. Nowojorski debiut braci w Lohengrinie okazał się sensacją, największą w dotychczasowej historii MET. „Bracia Reszke triumfalnie debiutowali w nowojorskiej Metropolitan; przybyli, zaśpiewali, zwyciężyli” – napisała Helena Modrzejewska występująca w tym samym czasie na scenach dramatycznych Nowego Jorku. Jan Reszke uchodził w MET za znakomitego wykonawcę ról w dziełach Wagnera. Do największych osiągnięć Jana należały kreacje Tristana, Lohengrina, Zygfryda w Pierścieniu Nibelunga i Waltera w Śpiewakach norymberskich. Występował przez kolejne dziesięć sezonów. Ostatnim przedstawieniem jakie Jan zaśpiewał na scenie MET był Lohengrin – 29 marca 1901 roku. Wystąpił ponad 350 razy (z tego 224 w gmachu MET w Nowym Jorku, resztę w tournée zespołu po amerykańskich miastach). W tym 52 razy zaśpiewał partię Lohengrina i 25 Tristana. Edward śpiewał dwa lata dłużej (do 21 marca 1903 roku, w sumie 681 spektakli i koncertów (z czego 384 w gmachu MET, reszta na tournée zespołu) i zdobywał uznanie jako Mesisto w Fauście, Hagen w Pierścieniu, król Marke w Tristanie, Daland w Holendrze tułaczu Hans Sachs w Śpiewakach norymberskich Wagnera. W sumie był to najlepszy i najbardziej bogaty okres w karierze Edwarda, który zaśpiewał tutaj 32 partie. Osiem razy brał udział w spektaklach otwierających sezon, co jest najlepszą miarą popularności i sławy jaką się w MET cieszył. Widownia otwartego w 1966 roku gmachu nowej MET W kwietniu 1895 roku rolą Siebla w Fauście Gounoda debiutowała Róża Olicka (na afiszu Rosa Olitzka), której głos określano jako „aksamitny kontralt”. Jej nowojorska kariera trwała do kwietnia 1901 roku. Ostatnią partią jaką zaśpiewała w MET była Azucena w Trubadurze – 27 kwietnia 1901 roku. Do wybuchu II wojny światowej odnotowano jeszcze występy: Wiktora Grąbczewskiego, Belli Alten, Miry Heller, Heleny Rakowskiej, Aleksandra Bandrowskiego. Były to lata kiedy w obsadzie jednego przedstawienia spotykało się dwóch, trzech polskich artystów. Ostatnim na wiele lat polskim śpiewakiem był Jan Kiepura, który debiutował 3 października 1938 roku partią Rudolfa w Cyganerii. Kiepura był też ostatnim polskim artystą jaki stanął na scenie starej MET. Po Kiepurze na wiele lat zniknęły polskie nazwiska z afiszy MET, Pierwszą polską śpiewaczką jaka pojawiła się na nowej scenie Metropolitan była Teresa-Żyli-Gara, zaproszona przez Rudolfa Binga debiutowała 17 listopada 1968 roku. Przez 16 sezonów zaliczana do czołowych solistek MET, zaśpiewała tutaj 20 partii w 233 przedstawieniach. Po niej pojawili się: Wiesław Ochman, Stefania Toczyska, Teresa Kubiak, Ewa Podleś i Hanna Lisowska oraz dyrygent Kazimierz Kord. Jednak pierwszym polskim dyrygentem jaki się w MET pojawił był Stanisław Skrowaczewski, debiutował 10 stycznia 1971 roku prowadząc przedstawienie Czarodziejskiego fletu Mozarta. Później (od 1999 roku) oklaskiwano tutaj regularne występy Mariusza Kwietnia, Piotra Beczały, Edyty Kulczak, Małgorzaty Walewskiej, Aleksandry Kurzak, Andrzeja Dobbera. Ostatnie lata to występy dwóch barytonów: Artura Rucińskiego i Andrzeja Filończyka. Adam Czopek .