WKL #12: B. Prus, Lalka opracowanie cz. 4 (Wokulski romantyk czy pozytywista, Łęcka, Rzecki) Source: youtube.com Małżeństwo w oczach kobiet - lekcja Starskiego Stanisław Wokulski – główny bohater „Lalki” Bolesława Prusa – jest postacią złożoną, która łączy w sobie ideały i wartości charakteryzujące dwie bardzo różniące się od siebie epoki – romantyzm i pozytywizm. Ujawniające się w nim sprzeczności często powodują, że spotyka się z niezrozumieniem – nie tylko ze strony społeczeństwa, bowiem niejednokrotnie sam dziwi się swojemu postępowaniu, nie potrafiąc odgadnąć, co skłoniło go do określonego działania. Protagonista „Lalki” przyszedł na świat w zubożałej rodzinie szlacheckiej, najprawdopodobniej w pierwszej połowie lat 30 XIX stulecia. Był to więc czas, kiedy leczono rany spowodowane powstaniem listopadowym i z uwagą śledzono twórczość wielkich romantyków. Ciężka sytuacja rodzinna spowodowała, że Wokulski szybko podjął pracę. Gdy został subiektem u Hopfera, często mierzył się z nieżyczliwymi spojrzeniami klientów. Nie przeszkodziło mu to jednak rozpocząć edukacji, a ta, co ważne, prowadzona była w duchu pierwszych przemian pozytywistycznych, uczęszczał bowiem do Szkoły Przygotowawczej i Szkoły Głównej. Jednakże nie zatrzymał się tam na długo, ponieważ, jak mówią inni bohaterowie, warzył piwo, czyli wziął udział w powstaniu styczniowym. Zesłany za karę do Irkucka, znalazł ukojenie w pracy. Tam zdobył także kontakty handlowe, co znacznie ułatwiło mu zbudowanie mocnej pozycji. Wokulski nie zaistniałby jako kupiec, gdyby nie połączył się z rodziną Minclów. Poślubił wdowę po Janie Minclu, a po śmierci kobiety odziedziczył nie tylko ładną sumkę, lecz również sklep (pracował w nim jego dawny przyjaciel – Ignacy Rzecki). Stabilizacja w życiu mężczyzny była jedynie chwilowa. Któregoś dnia spotkał w teatrze pannę Izabelę Łęcką. Postanowił wtedy zdobyć jej serce. Załączony fragment przedstawia rozważania głównego bohatera, który po powrocie z Bułgarii, dokąd udał się, by prowadzić handel w czasie wojny wschodniej, konfrontuje się z życiem prowadzonym w Warszawie. Nawet wielka fortuna (zgromadził 300000 rubli) nie gwarantuje mu spokoju. Nie jest bowiem tym, co może zaskarbić mu przychylność Izabeli – tak niechętnie patrzącej na ludzi niższego stanu bywalczyni największych dworów i najznamienitszych towarzystw ówczesnej Europy. Przytoczony epizod powieści Prusa w doskonały sposób oddaje dylematy głównego bohatera. Jako człowiek pracy, który widział w niej jedną z największych wartości, pragnął on przyczynić się do poprawy losu biedoty zamieszkującej Warszawę i całe polskie ziemie. Czynił to nie tylko ze zwykłej przyzwoitości – miał przecież świadomość, iż w ten sposób kształtuje się tożsamość narodowa, która nie pozwoli przepaść jego ojczyźnie. Z drugiej jednak strony Wokulski – człowiek cierpiący z powodu silnego uczucia – wartość wszystkiego zdaje się mierzyć miarą miłości. W swojej refleksji, porównując los nurtującego ziemię robaka do pięknego motyla, który beztrosko lata i spija nektar, oddaje Wokulski przepaść dzielącą go od panny Łęckiej. Kobieta adorowana kiedyś przez samego księcia Emanuela z niechęcią patrzy na galanteryjnego kupca, nazywając go pniem z czerwonymi rękami. W obliczu chłodnego dystansu, jaki przejawia Łęcka, Wokulski wciąż mierzy się z nawarstwiającymi się problemami. Wszak całą swoją energię podporządkował on pragnieniu zdobycia panny Izabeli. Wokulski wierzy w wielką siłę pracy. Widzi w niej moc, która może zmieniać ludzką egzystencję. Nie jest ona dla niego jedynie gwarancją zarobku i, najprościej mówiąc, utrzymania się na powierzchni, lecz także sposobem na doskonalenie się jednostki, wpływanie przez nią na dobro ogółu. Sam główny bohater, gdyby nie otrzymał od losu możliwości wejścia na warszawską scenę kupiecką, zostałby najprawdopodobniej naukowcem, badaczem przyrody. Nieprzypadkowo więc ukazuje rozbieżności między sobą a Izabelą, posługując się analogią do świata zwierząt. Adorator panny Łęckiej z wielkim zaangażowaniem podchodzi do akcji charytatywnych (kwesta), nie żałując ciężko zarobionych pieniędzy na przyozdobienie stoiska i datki dla biednych. Stara się także nieść pomoc, czego dowodzi postawa w trakcie spotkania z Wysockim, któremu zaoferował pracę, mimo nieposiadania przez mężczyznę konia mogącego ciągnąć wóz z towarem. Pozytywistyczny altruizm, chęć do niesienia pomocy najbiedniejszym – nie tylko w sposób doraźny, ale także kształtując ich postawy (wysłanie Marianny do klasztoru) i wiara w naukę i racjonalne myślenie to cechy pozwalające uznać Wokulskiego za pozytywistę. Jednakże w świecie głównego bohatera „Lalki” nic nie jest proste ani łatwe. Niejednokrotnie rozum podpowiada mu, że za zgromadzone pieniądze mógłby zrobić wiele dobrego, poświęcając je na rozwój społeczny i własny, lecz nie potrafi on na stałe opuścić Warszawy i ostatecznie oddzielić się od panny Łęckiej. Miłość, która narodziła się w jego sercu, była uczuciem od pierwszego wejrzenia. Zdaje się jednak, iż adorował i kochał on przede wszystkim wyidealizowaną postać arystokratki. Nadto przejawia Wokulski skłonności do bardzo uczuciowego traktowania rzeczywistości. Protagonista „Lalki” jest kreacją wielowymiarową. Bardzo wyraźnie łączą się w nim tendencje charakteryzujące dwie przeciwstawne epoki. Ten racjonalny, krytyczny i bardzo skuteczny w działaniu pozytywista staje się ofiarą swego uczucia, którego obraz jest typowy dla czasu spod znaku „Ballad i romansów”. W dziele Prusa na próżno szukać można ostatecznego rozstrzygnięcia losów tej postaci. Otwarte zakończenie sprawia, że to czytelnik, mając wcześniej okazję poznać Wokulskiego, jego motywacje, reakcje, emocje, sam musi odpowiedzieć na pytanie, która z sił obecnych w mężczyźnie wzięła ostatecznie górę. Rozwiń więcej Jej główny bohater, Stanisław Wokulski łączy w sobie cechy pozytywisty i romantyka. Podejmuje dobre decyzje, dzięki czemu pomnaża majątek. Nie do końca kieruje się jednak wzniosłymi ideami, ponieważ stara się wzbogacić, aby zdobyć rękę arystokratki Izabeli Łęckiej. Wokulski osiąga swój cel.
Napisz wlasne zakonczenie opowiadania Quizy Opowiadania.. Skomentuj.. 82 Obserwuj autora Dodaj do ulubionych 0.. Byłoby dobrze, żeby opowiadanie miało chwytliwy Prus - Katarynka - Dalsze losy niewidomej dziewczynki - Opowiadanie Dominika Grabowska 20 sierpnia, 2013 język polski , Szkoła podstawowa 1 Comment Pewnego dnia pan Tomasz wybiegł ze swego gabinetu z listą najlepszych okulistów.. Opowiadanie.. Opowiadanie to krótka forma wypowiedzi narracyjnej, zawierającej wątek, na który składa się wiele powiązanych ze sobą… Przeczytaj poniższe fragmenty utworu a następnie nazwij motyw literacki a) cicho go obserwujesz, b) spłoszysz go krzykiem, c) próbujesz mu pomóc, 5.. Skoro zamek mych przodków Soplicom zagrabię, Ciebie osadzę w murach jak mego burgrabię […].Mego głosu rzewliwego.. .R Przeczytaj poniższe fragmenty utworu, a następnie: a) Nazwij jednym słowem zabieg służący przedstawieniu Śmierci .. b) Nazwij motyw literacki wykorzystany w utworze.. tata przebrany za pana młodego.. - Wy, co jej nizacz nie macie, Przy skonaniu ją 1.. - bohaterowie.. .Treść zadania..… Janko muzykant streszczenie brainly Kumy, co się były zebrały przy tapczanie położnicy, kręciły głowami i nad matką, i nad dzieckiem.. Pochodził z biednej, wiejskiej rodziny, wychowywała go tylko matka - komornica.. Historia Janka obejmuje dziesięć lat z jego życia, bo tylko tyle dane było mu przeżyć.. Muzykant umiera.. Muzykant".. "Chudy był zawsze i opalony, z brzuchem wydętym, z zapadłymi policzkami; czuprynę miał konopną, białą prawie i spadającą na jasne wytrzeszczone oczy" - tak pisze o nim bardzo muzykalny.. Klas… Kartkówka odmienne części mowy klasa 6 OTWÓRZ (HTML5).. Test obejmuje ćwiczenia z odmiennych i nieodmiennych części mowy.. Rozwiąż test.. Mały Tomek stoi na chodniku, słucha głośno muzyki.. OTWÓRZ (HTML5).. Język polski: ODMIENNE CZĘŚCI MOWY Napisano: 19:33 CZĘŚCI MOWY ODMIENNE 1) Czasownik - odpowiada na pytania: co robi?. liczba pobrań: 10961SPRAWDZIAN Z CZĘŚCI MOWY W KLASIE VI SZKOŁY PODSTAWOWEJ.. Przyimek Przyimki to nieodmienne i niesamodzielne części mowy.. czasu przyszlego od czasownika:Co juz wiemy .. Zaloguj się … Szczegółowe streszczenie rozdziałów chłopcy z placu broni Data zakończenia 2013-12-11 - cena 2,94 złZobacz koniecznie Lektury szkolne Chłopcy z Placu Broni Ferenca Molnara Streszczenie, analiza, interpretacja w cenie zł.. W szkolnej sali uczniowie z niecierpliwością oczekiwali zakończenia lekcji.. Po chwili okazało się, że to stróż Ogrodu chłopcy z Placu Broni są świadkami tej sceny i z radością przyjmują decyzję swego przywódcy.. Miejsce akcji: Budapeszt.. Był ciepły marcowy dzień.. Chłopiec jest już bardzo poważnie chory i … Rozszerzalność temperaturowa ciał zadania Oblicz długość anteny w temperaturze −300 temperaturowa ciał Post autor: Aga2909 » 10 sty 2016, o 10:16 Na podstawie wykresów zależności długości prętów od temperatury oblicz w każdym …Rozszerzalność temperaturowa ciał stałych i wody.. Zadanie z fizyki z działu Termodynamika sprawdzające wiedzę ucznia w zakresie poprawności stosowania wzorów dotyczących zjawiska rozszerzalności temperaturowej ciał …Rozszerzalność temperaturowa ciał - zadania Zad.. Zmiana temperatury …Rozszerzal… Stanisław wokulski charakterystyka cechy romantyka i pozytywisty Znalazł ideę w nauce, marzy o przełomowych wynalazkach, pracy i działalności gospodarczej.. Bohater licznych memów, stał się po latach idolem szkolnej kawaler, samotnik, pedant, serdeczny przyjaciel Wokulskiego.. Zapisuje swój majątek w testamencie Ochockiemu, Rzeckiemu, Stawskiej i pracownikom, po czym znika.. Wokulski - cechy romantyka, cechy Wokulski to lalka - wielokrotnie zwraca uwagę na to, że nie on kieruje swoim życiem.. Aby mieć kompletną wiedzę… Wyznaczanie współczynnika absorpcji promieni gamma sprawozdanie - Akty PrawnePolskie Towarzystwo Fizyczne Warszawa, 00-681, ul. Hoża 69 tel.. Baza teoretyczna I=I0⋅e −βd Zatem, aby wyznaczyć współczynnik absorpcji promieniowania gamma, należy: - wykonać pomiary zależności natężeniaBadanie absorpcji promieniowania γ.. Wartość liniowego współczynnika absorpcji równa jest współczynnikowi kierunkowemu prostych dopasowanych metodą najmniejszych kwadratów.. 3 ośrodka.. Sprawozdawczość.. Nie musi być wymagane składanie sprawozdań dla czynności związanych z następu… Próbne testy gimnazjalne historia Uczniowie sprawdzili swoją wiedzę z polskiego, historii i wiedzy o testy gimnazjalne: historia i wos [ODPOWIEDZI i ARKUSZE] 38 Gimnazjaliści pisali we wtorek próbne testy gimnazjalne 2012 - jako pierwszy test z historii.. Prezentujemy arkusze testowe i testy gimnazjalne - Historia i WOS [ARKUSZE, ODPOWIEDZI] Gimnazjaliści pisali we wtorek próbny test z historii.. Polski, historia, WOS [CZĘŚĆ HUMANISTYCZNA] Test gimnazjalny 2016. eksternistyczny - zasadni… Sprawdzian z oświecenia Załóż własny blog!Oświecenie w Polsce W oświeceniu pierzchną ideały barokowe, rozmyślania o śmierci zastąpią programy poprawy życia, a Sarmatę - wolnomyśliciel i reformator.. Którego z podanych gatunków nie tworzył I. Krasicki .5.. 3) Wymień i omów gatunki literackie popularne w oświeceniu.. Oczywiście nie z dnia na dzień.. 84% Oświecenie, a romantyzm - kontrast.. 3 nazwiska filozofów 4.). W roku 1696 zmarł Jan III Sobieski, ostatni "czysto barokowy" to epoka postępu walczącego … Regulamin | Kontakt
Шежጤгеվушሩ тр оχуትιֆωИ вямυзижιж
Зваዧጁ ռጎшըρитևፗοሞдεκը жυዣոкուվах
Пиλ իмեмаዙих ищуወувТепожሳщեд ответэслቡж
Сноղиգуծ դեηօςէму суջиጳΘ брюй
Stanisław Wokulski , czyli główny bohater powieści Bolesława Prusa "Lalka", łączy w sobie cechy romantyka jak i zarówno pozytywisty. Stanisław , jako romantyk jest zakochany w Izabeli Łęckiej, która Stanisław Wokulski jest głównym bohaterem powieści pt. „Lalka” Bolesława Prusa. Jest to człowiek epoki przejściowej, łączący w sobie typowe cechy dla romantyka i pozytywisty. Wokulski jest przedstawicielem bogatego mieszczaństwa. Z miłości do arystokratki wyjechał, aby pomnożyć swój majątek. Praca dla bohatera jest podstawową wartością. Chętnie pomaga ubogim ( praca w podstaw), zakłada spółkę do handlu ze Wschodem (praca organiczna). Fascynuje go nauka, to właśnie dla niej poświęcił lata swojej młodości. Zdobywanie wiedzy motywuje go do artykuł aby odblokować treśćStanisław Wokulski jest głównym bohaterem powieści pt. „Lalka” Bolesława Prusa. Jest to człowiek epoki przejściowej, łączący w sobie typowe cechy dla romantyka i pozytywisty. Wokulski jest przedstawicielem bogatego mieszczaństwa. Z miłości do arystokratki wyjechał, aby pomnożyć swój majątek. Praca dla bohatera jest podstawową wartością. Chętnie pomaga ubogim ( praca w podstaw), zakłada spółkę do handlu ze Wschodem (praca organiczna). Fascynuje go nauka, to właśnie dla niej poświęcił lata swojej młodości. Zdobywanie wiedzy motywuje go do pracy. Stanisław to jednak człowiek żyjący uczuciami poprzedniej epoki. Przeżył nieszczęśliwą miłość, której powodem było wewnętrzne rozdarcie i skłonność do depresji. Czytając poezje Mickiewicza rozpoznaje uczucie, które nigdy nie znajdzie spełnienia, gdyż pokochał „ pannę wysokiego urodzenia”. Jego kochanka wymaga od niego szlacheckiego pochodzenia, co było sprzeczne z pozycją Wokulskiego. Wokulski wychowywał się na lekturach Mickiewicza. Można je nazwać tak zwanymi „ książkami zbójeckimi”, które ukształtowały w bohaterze ideał kobiety. Takiego idealnego wzorca kochanki poszukiwał i uznał, że Izabela Łęcka może spełniać owe wymagania. Jednak rzeczywistość była inna. Łęcka okazała się pustą, pozbawioną uczuć kobietą, niezasługującą na miłość Wokulskiego. Ale Stanisław poprzez postawę romantyka tego nie zauważył. Dzieła Mickiewicza stały się przyczyną konfliktów Wokulskiego z samym sobą, klęski, a nawet upadku, czego skutkiem była próba popełnienia samobójstwa. Patriotyzm także przyczynił się w jakiejś mierze do porażki bohatera. Udział w powstaniu styczniowym jest symbolem bezgranicznego poświęcenia się ojczyźnie. Miłość tą odczytuje również w poezji Mickiewicza: „tyś oddał narodowi, coś miał najlepszego”. Naród jest uznany przez Wokulskiego za przyczynę porażki „to oni są wini twoim, moim i naszym nieszczęściom”. Myślę, ze Wokulski przegrał swoje życie jako romantyk i jako pozytywista. Jako romantyczny kochanek poświęcił wszystko dla kobiety, którą czynił sensem i celem swojego życia. Kochał kobietę, która była dla niego bóstwem, nigdy jednak nie doczekał się odwzajemnienia uczuć. Wychowany na romantycznej poezji Mickiewicza, zakochany w jednej kobiecie, nie potrafił już odnaleźć innej miłości. Natomiast jako pozytywista był przekonany, ze pracą i wiedzą zmieni swoją pozycję w społeczeństwie, wstąpi do świata salonów i będzie żył jak arystokracja. Jednak było to niemożliwe. CV pozytywisty. 2. Praca u podstaw. 1. Praca organiczna. 3. Tolerancja religijna. 4. Emancypacja kobiet. Tak! Wokulski powołuje spółkę handlową, prowadzi sklep, daje pracę innym, tworzy warunki do bogacenia się społeczeństwa. Tak! Wokulski jest filantropem. Pomaga ubogim, ale robi to mądrze.
Stanisław Wokulski jest głównym bohaterem powieści, postacią najlepiej zarysowaną i opisaną. Jego historii nie poznajemy chronologicznie, ale fragmentami, wiele jest w niej niedomówień, nie znamy końca jego losów. Urodził się najprawdopodobniej w zubożałej rodzinie szlacheckiej. W młodości pracował jako subiekt w sklepie u Hopfera. W pewnym momencie postanowił zacząć się kształcić, wstąpił do Szkoły Przygotowawczej, a następnie do Szkoły Głównej. Był w swoim pragnieniu wiedzy wytrwały, w dzień pracował w sklepie i restauracji, a w nocy uczył się. Później musiał przerwać naukę i wziął udział w Powstaniu Styczniowym, co było wyrazem jego poddania się gorączce patriotycznej tamtego okresu. Po klęsce powstania zesłany do Irkucka tam kontynuował kształcenie. Gdy wrócił do Polski, z nędzy ożenił się ze starszą od siebie Małgorzatą Pfeifer, wdową po Janie Miclu i prowadził sklep. Po jakimś czasie jego żona zmarła, a on odziedziczył po Minclach pokaźny majątek. Gdy pewnego dnia zauważył w teatrze Izabelę, zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia i od tamtego czasu jego życie się zmieniło. Wyjechał do Bułgarii, aby zdobyć majątek na wojnie – dla niej. Postanowił wkraść się w łaski arystokracji, a zwłaszcza Łęckiego – dla ukochanej. Dla niej znosił upokorzenia, był przez nią raz traktowany przychylnie, a raz odpychany. Zakochany w Izabeli, cały czas interesował się naukami przyrodniczymi, imponował mu Ochocki, który chciał poświecić się cały nauce oraz Geist – profesor, który próbował wynaleźć metal lżejszy od powietrza. Wokulski był dobrym handlowcem i gospodarzem, potrafił podchodzić do życia racjonalnie, miał projekty przebudowy Powiśla, organizował spółkę do handlu ze wschodem. Jednak miłość do Izabeli sprawiała, że zachowywał się w sposób nieracjonalny – zaryzykował utratę majątku handlując na wojnie, był na każde skinienie panny, przepłacił za kamienicę Łęckich, aby pomóc im w wydźwignięciu się z bankructwa. Szuman tak mówił o Wokulskim: „Stopiło się w nim dwu ludzi: romantyk sprzed roku sześćdziesiątego i pozytywista z siedmdziesiątego” I rzeczywiście, w jego postaci możemy znaleźć zarówno cechy, romantyczne, jak i pozytywistyczne. Podstawową cechą romantyczną jest miłość, miłość szalona, maniakalna, taka, dla której Wokulski jest gotowy zrobić wszystko. Do innych należą: udział w zrywie narodowym oraz niepewność jego dalszych losów. Z kolei nie można nie zauważyć pozytywistycznych cech osobowości bohatera. Jest to przede wszystkim jego „przygoda” z nauką – studia (nie zgłębia tam filozofii czy literatury, ale przedmioty ścisłe) oraz działalność naukowa. Poza miłością do Izabeli okazuje się Wokulski kierować rozumem i postępuje racjonalnie. Wrodzona pracowitość, ambicja i stawianie sobie wysokich celów sprawiają, że przy odrobinie szczęścia udaje mu się w ciągu roku potroić majątek. Jest doskonałym kapitalistą – świetnie odnajduje się na rynku i potrafi odpowiednio inwestować. W interesach kieruje się rozumem i doświadczeniem, nie zważając na konwenanse – np. współpracuje z Suzinem, choć jest to negatywnie postrzegane w środowisku warszawskim.
Samotność, wyobcowanie niezrozumieniem przez ludzi to cechy, które sprawiają, że postrzegam Pana jako romantyka. Pan właśnie się tak czuł, stronił od ludzi był nie rozumiany, krytykowany. Lubił Pan samotność. Jest Pan, więc romantykiem? Nie mogę, znaleźdź odpowiedzi, bo przecież była w panu dusza pozytywisty. Na pozyskania względów pięknej panny wydaje ogromne sumy na cele charytatywne, kupuje konia, kamienicę Łęckich, w końcu pozbywa się sklepu. Wokulski był typem romantyka zakochany bez pamięci w Izabeli nie zauważył, że jest ona materialistką i chce się dobrze ustawić w życiu. Nie wytrzymał tego psychicznie i próbował się zabić. Stanisław Wokulski jako główny bohater powieści Lalka Bolesława Prusa stanowi intrygujące połączenie pozytywisty i romantyka. Ze względu na nurt, w którym zostało umieszczone dzieło, nowocześniejszy element jego kreacji wychodzi na pierwszy plan. Niewątpliwie wiele cech wskazuje na to, że jest Pan romantykiem. Choćby to, że jest Pan, Szanowny Panie, jednostka wybitną, nieprzeciętną, zdolną do wielkich czynów. Są to cechy typowe dla romantyka. Działał Pan w konspiracji, brał udział w powstaniu styczniowym, w wyniku tego wywieziono Pana na Sybir. Pana losy do tego momentu Wokulski reprezentuje cechy romantyka i pozytywisty, bierze udział w narodowowyzwoleńczym zrywie niepodległościowym i jest romantycznym kochankiem, z drugiej strony jest realistą twardo stąpającym po ziemi, który odniósł sukces finansowy.
Wokulski przejmował się losem ubogich, biednych ludzi. Podaj 3 cechy Wokulskiego jako romantyka. Multiple Choice. Podaj 3 cechy Wokulskiego jako pozytywisty

Nie wolno pogodzić się ze swoim losem. Wokulski pomógł Mariannie, Wysockiemu, Węgiełkowi i ci pracują dla dobra swojego i kraju. Prus skrytykował społeczeństwo polskie. W kraju, gdzie większość ludzi to biedacy wyzyskiwani przez nielicznych bogaczy, nie może być dobrze. 4. Cechy Wokulskiego jako bohatera przełomu epok

Wokulski nie umiejąc wybrać między postawą pozytywisty a romantyka, przegrywa. W "Ludziach bezdomnych" mamy podobną sytuację. Judym i Joasia znajdują się poza społeczeństwem, gdyż wyznają jakieś ideały, nie potrafią się odnaleźć. Rzecki przekonał się więc, że wyidealizowana, literacka wizja uczuć ma niewiele wspólnego z rzeczywistością. Kolejne rozczarowania okazują się dla subiekta zbyt trudne do zniesienia. Wokulski tajemniczo znika, a Helena Stawska, z którą chciał wyswatać przyjaciela, przyjmuje zaręczyny kobieciarza Mraczewskiego. "Lalka" to powieść napisana przez Bolesława Prusa, opublikowana w 1888 roku. Jest to opowieść o losach bogatego warszawskiego kupca Stanisława Wokulskiego i młodej dziewczyny o imieniu Izabela Łęcka. Wokulski zakochuje się w Izabeli, ale ich różnice społeczne i inne okoliczności uniemożliwiają im bycie razem. .